G. HET VOLK ISRAEL.

Veel durf ik hierover niet te zeggen. De wonderlijke trouw van God aan alles wat Hij ooit gezegd heeft kan ons alleen maar verbazen.

Het heil voor de volken – alle stam en natie – vloeit voort uit de beslissing van God om de mens te redden en te ontplooien. De Messias komt naar de mens voort uit het volk van het oudtestamentische verbond. Het verwachten van een joodse heilstaat op deze aarde is echter veel te beperkt. Het handelen van God door zijn Zoon Jezus Christus is kosmisch van aard en gericht op het volvoeren van de plannen van God van eeuwigheid, onbeperkt in tijd en ruimte.

De Bijbel leert ons echter ook duidelijk dat God altijd trouw blijft aan zijn beloften. De terugkeer van de joden naar Israel is zeker opvallend (Amos 9). Even opvallend is overigens ook dat de meeste joden nog steeds weigeren Christus te erkennen. Zeer opvallend is ook dat de oude vijanden van Israel bijna allemaal geknecht zijn door een valse godsdienst die sterk antichristelijk van aard is. Joden ondervinden als verbondsvolk de haat van vele volken die zich altijd al tegen God hebben verzet. Dubbel droef is het dat zij blijkbaar niet kunnen zien dat de Zoon van David hun enige hoop is in leven en sterven. Het prijsgeven van het eigen ik is ook voor joden heel moeilijk. Ook valt het hen, evenzeer als ons, moeilijk om het tweede grote gebod te aanvaarden: heb je naaste lief als jezelf. Christus legt dat nog wat scherper aan ons voor: “heb je vijanden lief en bid voor wie jullie vervolgen, alleen dan zijn jullie werkelijk kinderen van je Vader in de hemel” (Matteus 5 : 43). Niet ons aardse leven is belangrijk, maar het koninkrijk van God en dat moet zo luisterrijk mogelijk worden. Dergelijk bidden verstoort de satan, daar kan hij niet tegen, liefde maakt hem kwaad en ontneemt hem zijn kracht.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat de staat Israel geen recht en plicht zou hebben haar burgers met wapens te verdedigen. Het gewapend najagen van vermeende rechten op grondgebied is weer een heel ander verhaal. Wij verwachten een hemels koninkrijk dat alles omspannen zal. Wanneer wij ons vastklampen aan ons eigen ik of aan een speciale wereldgebonden status, belemmert dat onze doorgang naar het eeuwige leven.

Wat valt uit deze dingen af te leiden? Ik weet het niet. Het komende koninkrijk zal niet van deze wereld zijn. Er komt een nieuw Jeruzalem, neerdalend uit de hemel (Openb. 21) Wanneer de joden Christus als hun messias gaan aanvaarden kan het echter heel goed zijn dat er ook nog een duidelijke rol voor hen is weggelegd in de eindtijd. Ook zal wellicht de stad Jeruzalem dan een grote rol spelen, maar wellicht juist als basis voor de antichrist (2 Thes.2). Dit lijkt in tegenspraak met de profetie in Zacharia 12, maar dat komt ongetwijfeld door mijn gebrek aan begrip en zal uiteindelijk wel duidelijk worden.

Ik acht mijzelf niet bekwaam of bevoegd om een sluitende verklaring te geven van de profetieën in Openbaring, Zacharia of Daniel. Er is veel te vinden op internet. Ieder toetse dit zelf aan de hele Bijbel. Wel kunt u in deze site kennis nemen van een uittreksel dat ik gemaakt heb uit een boek van de nieuwtestamenticus S.Geydanus over de openbaring aan Johannes. De grote eenheid en vastheid van al het handelen van God ten aanzien van de mens komt daar wonderlijk tot uiting. De eredienst van het oude verbond met Israel vindt zijn uiteindelijke vervolmaking in de kosmische lofzang van hemel en aarde. Alles draait daarbij om Christus. Laten wij bidden dat de joden hun verlosser tijdig ontdekken.


Zacharia hoofdstuk 12 eindigt met de voorspelde terugkeer van de Messias:
 
"Op die dag zal ik alles in het werk stellen om de volken uit te roeien die Jeruzalem belagen. Het huis van David en de inwoners van Jeruzalem echter zal ik vervullen met een geest van mededogen en inkeer. Ze zullen zich weer naar mij wenden, en over degene die ze hebben doorstoken, zullen ze weeklagen als bij de rouw om een enig kind; hun verdriet zal zo bitter zijn als het verdriet om een oudste zoon."

Wat fijn zou het zijn dat te mogen meemaken!